salam . okay jgn salah , silap sangka yea . HEHE wondergirls korea tu lain . wondergirls yg ini ni kawan2 aku sendiri , yg maha sporting dan best tahap gaban ,
alright , ni kisah picnic kami pada hari sabtu : 19 / 11 / 2011 . oh well , oh well . picnic ni kna rancang jam 8 tau , jam 8 . okay aku mgaku la awal tpi klau dah smgt berdouble-double , masa tu nda la penting sgt . kiakia dan smua pun mmg smgt habis ckp yea jam 8 .
tapi it end up aku, rini, thirah , dila , and syahrina came up first , and spent a wonderful 1 hour plusplus menunggu yang lain . habis makin ketara perbezaan kulit muka yg mcm belang2 zebra ni , ya .
but who cares kan ? bila speaker yg kuat tu kasi main lgu2 yg aku suka, stu jam lbih tu nda trasa lama sgt pun. elehh , stakat tnggu slama that tempohh , it's okay ;)) *KETAWA DLM HATI*
pastu dtg la smua .. and we start the party .
let the pictures bagitau betapa gempaknya picnic tersebut :
dan kami bukannya mau meraikan birthday org , okay . we're spending our last time with our beloved friend , Kamelia Izyani , the one you see yg pkai bju biru , with the cake .
she's going to move out , and that fact , mmg buat hati kami betul2 patah dua . teda la lagi sorang kawan yg gila2 mcm dia , the one yg jadi partner gangster aku , the one yg sgt serius in times but so lawak in most of it , the one yg slalu buat kmi ktawa with no reason ;') that last time sgt2 buat kami sedih . but smua spakat gembira jak , as kami mau buat this last time meaningful to her , walaupun ada jugak air mata dia jatuh , and kami semua tgh tahan empangan dkat mata kami ni spy nda pecah , we'll miss you , our only one Kamelia Izyani.
hilang seorang permata dlm family of roses , gfem . but hilang di mata jak . in our hearts , insyallah forever you're here :)
bak kata mereka: "jgn kasi tinggal sampah2 kita, dan yg pling penting , jgn kasi tnggal kngn kita sini. bawa balik simpan dlm hati."
Kamelia Izyani, we love you, and we miss you already.
salam . okay jgn salah , silap sangka yea . HEHE wondergirls korea tu lain . wondergirls yg ini ni kawan2 aku sendiri , yg maha sporting dan best tahap gaban ,
alright , ni kisah picnic kami pada hari sabtu : 19 / 11 / 2011 . oh well , oh well . picnic ni kna rancang jam 8 tau , jam 8 . okay aku mgaku la awal tpi klau dah smgt berdouble-double , masa tu nda la penting sgt . kiakia dan smua pun mmg smgt habis ckp yea jam 8 .
tapi it end up aku, rini, thirah , dila , and syahrina came up first , and spent a wonderful 1 hour plusplus menunggu yang lain . habis makin ketara perbezaan kulit muka yg mcm belang2 zebra ni , ya .
but who cares kan ? bila speaker yg kuat tu kasi main lgu2 yg aku suka, stu jam lbih tu nda trasa lama sgt pun. elehh , stakat tnggu slama that tempohh , it's okay ;)) *KETAWA DLM HATI*
pastu dtg la smua .. and we start the party .
let the pictures bagitau betapa gempaknya picnic tersebut :
dan kami bukannya mau meraikan birthday org , okay . we're spending our last time with our beloved friend , Kamelia Izyani , the one you see yg pkai bju biru , with the cake .
she's going to move out , and that fact , mmg buat hati kami betul2 patah dua . teda la lagi sorang kawan yg gila2 mcm dia , the one yg jadi partner gangster aku , the one yg sgt serius in times but so lawak in most of it , the one yg slalu buat kmi ktawa with no reason ;') that last time sgt2 buat kami sedih . but smua spakat gembira jak , as kami mau buat this last time meaningful to her , walaupun ada jugak air mata dia jatuh , and kami semua tgh tahan empangan dkat mata kami ni spy nda pecah , we'll miss you , our only one Kamelia Izyani.
hilang seorang permata dlm family of roses , gfem . but hilang di mata jak . in our hearts , insyallah forever you're here :)
bak kata mereka: "jgn kasi tinggal sampah2 kita, dan yg pling penting , jgn kasi tnggal kngn kita sini. bawa balik simpan dlm hati."
Kamelia Izyani, we love you, and we miss you already.
PROFILE
A girl with a lot of flaws. She went to the wrong ways too often and when she saw the light at the end of the road, she tried hard to reach it but on her way she fell, she tripped and the light dimmed. She nearly gave up but she didn't. She then realized that if she never went through those ups and downs she will never appreciate life as she is now.