Hari ni aku nak balik Labuan duh. Huffhuff 3: Sedih sedih. Cehh lupa asal ke nak? HAHA. Takdalah, tu maksudnya aku rasa sekolah nak buka tak lama lagi. Homework masih belum siap. Then esok nak renew passport. Mesti jugak! Kalau tak, tak terbang aku ke Seoul jawabnya! Mati aku .__. Taknak taknak. Haha. Aku jelly gila tengok dorang-II yang dah pernah pergi Seoul. So kali ni aku kena pasang azam, jimat2 duit spya aku boleh beli banyak2 dekat sana nanti. =w= Myeongdong, tunggu aku! HAHAHA
Okay aku off tajuk. -.-
Omma? Itu maksudnya mama dalam bahasa Korea. And mama aku pun slalu gelar diri dia omma dekat kami so kadang2 terpanggil omma. Hahah. Memang aku yakin semua pun syg mama dia. Deh, siapa tak syg mak oi? Walaupun kita marah tahap puaka pun kau tetap syg akan mama kau. Betul kan? Lain la kalau kau bercita-cita nak jadi Tanggang. = =
Aku tak pandai nak express rasa sayang aku, atau rasa terima kasih aku dekat mama aku secara face to face. Serius, dan aku pun taktau kenapa ._. Rasa berat sgt mulut aku nak ucap 'Iloveyou, mother' or whatsoever. Begitu jugak dgn yg lain. Kalau guna medium mcm fb, blog mmg lancar jea aku luahkan rasa syg aku dkat family aku, kawan2 aku, tapi aku sgt susah nak luah face to face. Smpai kawan aku ckp, aku ni mcm tak kisah langsung dgn bnda sekeliling sbb aku slalu pasang muka kosong wlaupun smpai tahap kawan baik aku nak pindah sekolah.
Mama aku selalu ckp, nanti kalau dia dan ayah dah tua, giliran kami lagi anak2 untuk jaga dorang. Apa lagi aku yang anak sulung ni. Lepas tu, mama aku selalu cuba untuk penuhi permintaan aku tapi aku tak pernah nak cakap terima kasih. Bukan aku taknak tapi aku malu. Masa Mother's Day atau Father's Day, nak buat kejutan pun aku pastikan aku paling last antra adik beradik aku sbb.. malu. Bila wish birthday pun aku wish dgn straightface aku tu. And actually, mama aku pernah tanya knapa aku mcm tu. Masa tu serius aku tersentak. Sbb aku fikir dorang tak perasan.
Then my mum said.. "Siapa yang xperasan, nara. Apa yang anak mama buat semuanya mama perasan. Mama tau mama kadang2 garang sgt dgn kamu tapi mama buat begitu sbb mama syg kamu. Kamu marah mama pun mama tau."
And again.. aku rasa nak nangis tapi aku still pasang muka kosong aku dan balas "Oh." #WEH AKU RASA AKU KEJAM TAHAP PUAKA#
Kawan-kawan aku pun selalu tanya, aku ada perasaan ka tidak. Weh aku ada perasaan la = =
And so. OMMA APPA CHINGUS UNNIE OPPA DONGSAENG, AKU SAYANG KAMU GILA GILA LAHHH! Serius tak tipu, percaya la. Cuma give me some time, k? Nanti aku belajar sikit2 untuk express perasaan aku.
Cool balik cool balik. Aku pelik hari ni. Kbye. = ='
Hari ni aku nak balik Labuan duh. Huffhuff 3: Sedih sedih. Cehh lupa asal ke nak? HAHA. Takdalah, tu maksudnya aku rasa sekolah nak buka tak lama lagi. Homework masih belum siap. Then esok nak renew passport. Mesti jugak! Kalau tak, tak terbang aku ke Seoul jawabnya! Mati aku .__. Taknak taknak. Haha. Aku jelly gila tengok dorang-II yang dah pernah pergi Seoul. So kali ni aku kena pasang azam, jimat2 duit spya aku boleh beli banyak2 dekat sana nanti. =w= Myeongdong, tunggu aku! HAHAHA
Okay aku off tajuk. -.-
Omma? Itu maksudnya mama dalam bahasa Korea. And mama aku pun slalu gelar diri dia omma dekat kami so kadang2 terpanggil omma. Hahah. Memang aku yakin semua pun syg mama dia. Deh, siapa tak syg mak oi? Walaupun kita marah tahap puaka pun kau tetap syg akan mama kau. Betul kan? Lain la kalau kau bercita-cita nak jadi Tanggang. = =
Aku tak pandai nak express rasa sayang aku, atau rasa terima kasih aku dekat mama aku secara face to face. Serius, dan aku pun taktau kenapa ._. Rasa berat sgt mulut aku nak ucap 'Iloveyou, mother' or whatsoever. Begitu jugak dgn yg lain. Kalau guna medium mcm fb, blog mmg lancar jea aku luahkan rasa syg aku dkat family aku, kawan2 aku, tapi aku sgt susah nak luah face to face. Smpai kawan aku ckp, aku ni mcm tak kisah langsung dgn bnda sekeliling sbb aku slalu pasang muka kosong wlaupun smpai tahap kawan baik aku nak pindah sekolah.
Mama aku selalu ckp, nanti kalau dia dan ayah dah tua, giliran kami lagi anak2 untuk jaga dorang. Apa lagi aku yang anak sulung ni. Lepas tu, mama aku selalu cuba untuk penuhi permintaan aku tapi aku tak pernah nak cakap terima kasih. Bukan aku taknak tapi aku malu. Masa Mother's Day atau Father's Day, nak buat kejutan pun aku pastikan aku paling last antra adik beradik aku sbb.. malu. Bila wish birthday pun aku wish dgn straightface aku tu. And actually, mama aku pernah tanya knapa aku mcm tu. Masa tu serius aku tersentak. Sbb aku fikir dorang tak perasan.
Then my mum said.. "Siapa yang xperasan, nara. Apa yang anak mama buat semuanya mama perasan. Mama tau mama kadang2 garang sgt dgn kamu tapi mama buat begitu sbb mama syg kamu. Kamu marah mama pun mama tau."
And again.. aku rasa nak nangis tapi aku still pasang muka kosong aku dan balas "Oh." #WEH AKU RASA AKU KEJAM TAHAP PUAKA#
Kawan-kawan aku pun selalu tanya, aku ada perasaan ka tidak. Weh aku ada perasaan la = =
And so. OMMA APPA CHINGUS UNNIE OPPA DONGSAENG, AKU SAYANG KAMU GILA GILA LAHHH! Serius tak tipu, percaya la. Cuma give me some time, k? Nanti aku belajar sikit2 untuk express perasaan aku.
Cool balik cool balik. Aku pelik hari ni. Kbye. = ='
PROFILE
A girl with a lot of flaws. She went to the wrong ways too often and when she saw the light at the end of the road, she tried hard to reach it but on her way she fell, she tripped and the light dimmed. She nearly gave up but she didn't. She then realized that if she never went through those ups and downs she will never appreciate life as she is now.